Винның күчеш кануны

Вилгельм Вин 1893 елда термодинамика һәм электродинамика нигезендә, /(со, T) функциясенең түбәндәгечә язылуын исбатлый:

$u_{\nu }={\nu }^{3}f\left(\frac{\nu }{T}\right)$, биредә:

• $u_{\nu }$ — нурланыш энергиясе тыгызлыгы
• $\nu$ — нурланыш ешлыгы
• $T$ — нурландыручы җисемнең абсолют температурасы (Кельвиннарда)
• $f$ — $\nu$ ешлыгының T температурасына чагыштырмасы функциясе.

Бу Вин формуласы дип атала. Бу формуладан Стефан–Больцман канунын да чыгарып була.

F функциясенең максимумы шартын языйк: Дулкын озынлыгы $\lambda$ га тигез булганда, f функциясе максималь кыйммәтенә ирешә. $\lambda$ ≠ чиксезлек икәнлеген исәпкә алып, (1.23) тигезләмәсенең тамырын бол ай яза алабыз:

${\lambda }_{\max }=\frac{b}{T}$

Тәҗрибәдән табылган b константасының кыйммәте 2,9 • 10^ -3мК га тигез. Ә формуласы Винның күчеш кануны дип атала. Аннан күренгәнчә, температура күтәрелгәндә, f функциясенең максимумы дулкын озынлыгы кыскару юнәлешендә үзгәрә.

Чыганаклар

• «Физика». Галимов Д.Г., Даутов Г.Ю., Тимеркәев Б.А.